Tor w Montrealu nazwany jest na cześć najbardziej znanego kanadyjskiego kierowcy, Gilles’a Villeneuve’a, który w tragicznych okolicznościach zginął podczas sesji treningowej na torze Zolder. To właśnie sukcesy Kanadyjczyka francuskiego pochodzenia (podpisał kontrakt z Ferrari w 1978 r.) były impulsem do zbudowania nowego toru w Quebec, kosztem Mosport Park, na którym wcześniej organizowano Grand Prix Kanady. Budowanie toru od nowa uznano za zbyt kosztowne i zbyt długie do realizacji, dlatego zdecydowano połączyć drogi na wyspie Ile Notre-Dame tak by tworzyły okrążenie. Wyspa zbudowana została w 1967 r. pomiędzy kanałem św. Wawrzyńca, a Drogą Wodną św. Wawrzyńca i stanowi świetne miejsce na rozgrywanie wyścigów. Inauguracyjne Grand Prix odbyło się w roku 1978, po awarii Lotusa Jariera zwycięstwo przypadło Villeneuve’owi, ku szalonej radości 73,000 fanów. W następnym sezonie zwyciężył Alan Jones w Williamsie, rok później powtórzył ten wyczyn zdobywając dzięki temu zwycięstwu tytuł mistrza świata. Wyścig w roku 1981 przebiegał w strugach deszczu. Wygrał Jacques Lafitte z teamu Ligier, zawdzięczając zwycięstwo oponom Michelin i 12-cylindrowemu silnikowi Matra. Kibiców ucieszył wynik Villeneuve’a, który zajął trzecie miejsce po wielu przygodach na torze w mało konkurencyjnym Ferrari. Wyścig w roku 1995 był jedynym zwycięstwem walecznego Francuza Jeana Alesi, prowadzącego Ferrari. W rozmowie z dziennikarzami przyznał, nie mógł przezwyciężyć emocji na kilka okrążeń przed końcem i rozpłakał się, przez co ledwo widział drogę przez sobą. W 1996 r. sporo emocji dostarczył syn Gillesa Villeneuve’a, Jacques, który w tamtym sezonie jeździł w barwach Williamsa, ale ostatecznie został pokonany przez kolegę z teamu, Damona Hilla.