Samo miasto Zandvoort to, dzięki bliskości Amsterdamu, najpopularniejszy kurort wypoczynkowy w Holandii. Wzdłuż plaż jest wiele różnych hoteli, wśród których każdy znajdzie coś dla siebie. Na tym piaszczystym terenie znajdziemy niewiele drzew. Tor Zandvoort miał falistą charakterystykę i zawierał kilka zmian poziomów, między innymi na słynnym zakręcie Scheivlak, który skręcał w dół i na prawo. Zakręty miały bardzo zróżnicowane kąty i nachylenia. Tarzan, nawrót na końcu prostej przy pit-lane był jednym z najbardziej znanych zakrętów w świecie wyścigów. Zanim w F1 zapanowała moda na szykany i nakazano budowę takiej też na Zandvoort, na torze znajdowała się szybka prosta przeciwległa. Przy wiejącym wietrze piasek który dostał się na tor był dodatkowym ryzykiem. Zandvoort oddano do użytku w roku 1948 i odbywały się tu zawody rangi nie-mistrzowskiej, w 1952 roku jednak na tym torze zorganizowano Grand Prix Holandii. Przez następne 10 lat tor był gospodarzem sporadycznie, ale od 1970 do 1985 r. prawie każdego roku organizowane było Grand Prix na Zandvoort. Odbyło się tu wiele pamiętnych wyścigów. W latach 60-tych dominowali brytyjscy kierowcy i teamy. W wyścigu w roku 1970, Piers Courage, dziedzic brytyjskiego giganta przemysłu browarniczego Courage, stracił życie po wypadku w którym jego samochód przekoziołkował i stanął w płomieniach. Wielce niedoceniany i zapominany Jackie Ickx odniósł zwycięstwo w Ferrari w 1971 r. po wspaniałym, toczącym się w strugach deszczu pojedynku z Pedro Rodriguezem. Gdy przewodniczącym Stowarzyszenia Kierowców Grand Prix został Jackie Stewart, grupa apelowała o przeprowadzenie ulepszeń na torze. Po przerwie w roku 1972, kiedy to tor został uznany za niebezpieczny, wyścigi powróciły na Zandvoort rok później. Po dokonaniu kosztującej milion dolarów modernizacji. Roger Williamson miał nieszczęście „przetestować” nowe bariery Armco, które częściowo się zawaliły i zadziałały niczym wyrzutnia, wysyłając samochód Williamsona wysoko w powietrze. Wylądował on z powrotem na torze, do góry kołami, w płomieniach. David Purley, bliski przyjaciel Williamsona zatrzymał się i ruszył z pomocą, bezsilnie próbując wyciągnąć uwięzionego Williamsona z pożaru, podczas gdy obsługa toru bezczynnie się przyglądała. Gdy nadjechał wóz strażacki, było już za późno. Rok 1974 naznaczył powrót Ferrari do chwały, kiedy to Niki Lauda i Clay Regazzoni zdobyli dla teamu dublet. W roku 1975 James Hunt i zespół Hesketh wygrali swój pierwszy wyścig, najpierw dzięki przechytrzeniu innych na zmianie opon z mokrych na suche, a potem odpierając ataki mocniejszego Ferrari Laudy na ostatnich okrążeniach. W 1979 r. zwyciężył Australijczyk Alan Jones, kompletując hattrick zwycięstw, który rozpoczął na Hockenheim i kontynuował na Oesterreichring. Ferrari wróciło do grona zwycięzców w roku 1982, kiedy to Didier Pironi, niecałe dwa miesiące po tym jak na torze Zolder w Belgii zginął jego kolega z zespołu Gilles Villeneuve i miesiąc przed odniesieniem rozległych obrażeń po wypadku na torze Hockenheim, zwyciężył pokonując Nelsona Piqueta. Rene Arnoux i Patrick Tambay poprowadzili Ferrari do dubletu w 1983 r.. Wyczyn powtórzyli rok później Alain Prost i Niki Lauda w samochodach McLaren-Porsche. W ostatnim wyścigu, w roku 1985 Francuz i Austriak zamienili się miejscami, a Lauda odniósł wspaniałe zwycięstwo. Zarówno dla toru Zandvoort jak i Niki Laudy był to ostatni wyścig w Formule 1. Szanowany brytyjski dziennikarz, Nigel Roebuck nazwał Zandvoort „najwspanialszym torem wyścigowym, jaki widział świat Formuły 1”. Holenderski tor zniknął z kalendarza F1 w roku 1986 i już nie powrócił. Brakowało tu wielu ważnych rzeczy, wystarczającego zaplecza, infrastruktury, apartamentów dla VIPów. Pomimo to, z wyścigowego punktu widzenia, tor pozostaje w opinii praktycznie wszystkich jako świetne miejsce na wyścigi. Być może jest nadzieja, że F1 powróci na Zandvoort, zamiast kierować się w stronę kolejnych, napakowanych szykanami koszmarów. Tor przeszedł gruntowną modernizację i dostosował się do współczesnych standardów. (Za "Formula 1 History by Jerry Dorich"; www.circuit-zandvoort.nl)