Brands Hatch to tor wyścigowy położony w Kent, w Anglii. Początkowo używany do wyścigów motocyklowych na luźnej nawierzchni, później był gospodarzem GP Wielkiej Brytanii 12 razy, w latach 1964-1986. Obecnie odbywają się tu różne zawody rangi krajowej i międzynarodowej. Tor ma dwie konfiguracje: „Indy”, licząca prawie dwa kilometry, usytuowana jest w naturalnym amfiteatrze umożliwiającym widzom widok na każdy fragment toru niezależnie od tego gdzie siedzą. Dłuższa, ponad czterokilometrowa konfiguracja, „Grand Prix”, była miejscem wielu pasjonujących wyścigów F1 na przestrzeni lat, między innymi pojedynek Jo Sifferta z Chrisem Amonem w 1968 r., czy pierwsze zwycięstwo późniejszego mistrza świata, Nigela Mansella, w roku 1985. Pełna konfiguracja zaczyna się lekko pochyloną prostą Brabham, później następuje Paddock Hill Bend, skręt w prawo z górki. Mimo poziomu trudności, dzięki poprzedzającej go prostej, zakręt ten jest jednym z niewielu dogodnych miejsc do wyprzedzania. Następny zakręt, nawrót Druids, poprzedzony jest hamowaniem pod górkę przy Hailwood Hill. Tor omija trybuny i kieruje się w dół, na pochyły zakręt Graham Hill Bend, a potem na prosty odcinek Cooper Straight, który biegnie wzdłuż pit-lane. Po prostej znów następuje odcinek po górę, z zacieśniającym się zakrętem Surtees, po którym wjeżdża się na najdłuższą prostą. Najbardziej gwałtowne zmiany wysokości następują potem na Pilgrim’s Drop i Hawthorn Hill, po którym mamy zakręt Hawthorn Bend. Tor kieruje się potem przez obszar zalesiony, gdzie mamy serię zakrętów przejeżdżanych ze średnią prędkością, m.in. Westfield oraz „ślepy” zakręt Sheene. Po wyjeździe z lasu mamy prostą Clearways, tam tor łączy się z konfiguracją „Indy”, potem już tylko pochyły zakręt Clark Curve i wjeżdża się na prostą start/meta.